ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ.......

ΣΚΕΨΟΥ ΡΕ !!! ΤΙ ΖΟΥ ΖΗΤΑΜΕ ;;;

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΓΑΪΔΑΡΩΝ


ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ.....

Μια μέρα εμφανίστηκε σε ένα χωριό ένας άνδρας με γραβάτα. Ανέβηκε σε ένα παγκάκι και φώναξε σε όλο τον τοπικό πληθυσμό ότι θα αγόραζε όλα τα γαϊδούρια που θα του πήγαιναν, έναντι 100 ευρώ και μάλιστα μετρητά.

Οι ντόπιοι το βρήκαν λίγο περίεργο, αλλά η τιμή ήταν πολύ καλή και όσοι προχώρησαν στην πώληση γύρισαν σπίτι με το τσαντάκι γεμάτο και το χαμόγελο στα χείλη.

Ο άνδρας με τη γραβάτα επέστρεψε την επόμενη μέρα και πρόσφερε 150 ευρώ για κάθε απούλητο γάιδαρο, κι έτσι οι περισσότεροι κάτοικοι πούλησαν τα ζώα τους. Τις επόμενες ημέρες προσέφερε 300 ευρώ για όσα ελάχιστα ζώα ήταν ακόμα απούλητα με αποτέλεσμα και οι τελευταίοι αμετανόητοι να πουλήσουν τα γαϊδούρια τους.

Μετά συνειδητοποίησε ότι στο χωριό δεν έμεινε πια ούτε ένας γάιδαρος και ανακοίνωσε σε όλους ότι θα επέστρεφε μετά από μια εβδομάδα για να αγοράσει οποιοδήποτε γάιδαρο έβρισκε έναντι  500 ευρώ!! Και αποχώρησε.

Την επόμενη μέρα ανέθεσε στον συνέταιρό του το κοπάδι των γαϊδάρων που είχε αγοράσει και τον έστειλε στο ίδιο χωριό με εντολή να τα πουλήσει όλα στην τιμή των 400 ευρώ το ένα.

Οι κάτοικοι βλέποντας την δυνατότητα να κερδίσουν 100 ευρώ την επόμενη εβδομάδα, αγόρασαν ξανά τα ζώα τους 4 φορές πιο ακριβά από ότι τα είχανε πουλήσει, και για να το κάνουν αυτό, αναγκάστηκαν να ζητήσουν δάνειο από την τοπική τράπεζα.

Όπως φαντάζεστε, μετά την συναλλαγή οι δύο επιχειρηματίες έφυγαν διακοπές σε έναν φορολογικό παράδεισο της Καραϊβικής, ενώ οι κάτοικοι του χωριού βρέθηκαν υπερχρεωμένοι, απογοητευμένοι, και με τα γαϊδούρια στην κατοχή τους που δεν άξιζαν πλέον τίποτα.

Φυσικά οι αγρότες προσπάθησαν να πουλήσουν τα ζώα για να καλύψουν τα χρέη. Μάταια. Η αξία τους είχε πατώσει. Η τράπεζα λοιπόν κατάσχεσε τα γαϊδούρια και εν συνεχεία τα νοίκιασε στους πρώην ιδιοκτήτες τους.

Ο τραπεζίτης όμως πήγε στον δήμαρχο του χωριού και του εξήγησε ότι εάν δεν ανακτούσε τα κεφάλαια που είχε δανείσει θα κατέρρεε και αυτός, και κατά συνέπεια θα ζητούσε αμέσως το κλείσιμο της ανοικτής πίστωσης που είχε με τον δήμο. Πανικόβλητος ο δήμαρχος και για να αποφύγει την καταστροφή, αντί να δώσει λεφτά στους κατοίκους του χωριού για να καλύψουν τα χρέη τους, έδωσε λεφτά στον τραπεζίτη, ο οποίος παρεμπιπτόντως . ήταν κουμπάρος του δημοτικού συμβούλου.

Δυστυχώς όμως ο τραπεζίτης αφού ανέκτησε το κεφάλαιό του, δεν έσβησε το χρέος των κατοίκων, και ούτε το χρέος του δήμου, ο οποίος φυσικά βρέθηκε ένα βήμα πριν την πτώχευση.

Βλέποντας τα χρέη να πολλαπλασιάζονται και στριμωγμένος από τα επιτόκια, ο δήμαρχος ζήτησε βοήθεια από τους γειτονικούς δήμους. Αυτοί όμως του έδωσαν αρνητική απάντηση, γιατί όπως του είπαν είχαν υποστεί την ίδια ζημιά με τους δικούς τους γαιδάρους!!...

Ο τραπεζίτης τότε έδωσε στον δήμαρχο την «ανιδιοτελή» συμβουλή / οδηγία να μειώσει τα έξοδα του δήμου: λιγότερα λεφτά για τα σχολεία, για το νοσοκομείο του χωριού, για την δημοτική αστυνομία, κατάργηση των κοινωνικών προγραμμάτων, της έρευνας, μείωση της χρηματοδότησης για καινούρια έργα υποδομών. Αυξήθηκε η ηλικία συνταξιοδότησης, απολύθηκαν οι περισσότεροι υπάλληλοι του δημαρχείου, έπεσαν οι μισθοί και αυξήθηκαν οι φόροι.

Ήταν έλεγε αναπόφευκτο, αλλά υποσχόταν με αυτές τις διαρθρωτικές αλλαγές «να βάλει τάξη στη λειτουργία του δημοσίου, να βάλει τέλος στις σπατάλες» και να . ηθικοποιήσει το εμπόριο των γαϊδάρων.

Η ιστορία άρχισε να γίνεται ενδιαφέρουσα όταν μαθεύτηκε πως οι δυο επιχειρηματίες και ο τραπεζίτης είναι ξαδέρφια και μένουν μαζί σε ένα νησί κοντά στις Μπαχάμες, το οποίο και αγόρασαν . με τον ιδρώτα τους. Ονομάζονται οικογένεια Χρηματοπιστωτικών Αγορών, και με μεγάλη γενναιότητα προσφέρθηκαν να χρηματοδοτήσουν την εκλογική εκστρατεία των δημάρχων των χωριών της περιοχής.

Σε κάθε περίπτωση η ιστορία δεν έχει τελειώσει γιατί κανείς δεν γνωρίζει τι έκαναν μετά οι αγρότες. Εσύ τι θα έκανες στην θέση τους? Τι θα κάνεις εσύ?


(Μετάφραση από το ιταλικό κείμενο το οποίο ήταν μετάφραση του γαλλικού και πάει λέγοντας. Φυσικά τα κείμενα αυτά είναι μεταφρασμένα σε όλες τις γλώσσες γιατί ως γνωστό στην ιστορία αυτή εμπλέκονται επιχειρηματίες, τραπεζίτες, δημοτικές αρχές και φουκαράδες χωρικοί όλου του κόσμου καθώς όλος ο πλανήτης υπόκειται στους «κανόνες της αγοράς» . των γαιδάρων.)

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

O Αγών του υπουργού Μάκη Βορίδη




Ο ΑΓΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΑΚΗ ΒΟΡΙΔΗ


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://parallhlografos.wordpress.com/

Επειδή η ακροδεξιά στην Ελλάδα είναι συνδεδεμένη με τις μελανότερες σελίδες της ιστορίας, προκειμένου να αναδειχθεί σε υπολογίσιμη δύναμη οι εκπρόσωποι της ακολούθησαν 2 τακτικές με την αρωγή -φυσικά- των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης:
Προσπάθησαν να αποποιηθούν την ταμπέλα του “ακροδεξιού” ώστε να συγκαλύψουν ή να εξωραϊσουν τη σκοτεινή πλευρά των πολιτικών θέσεων τους, λαϊκίζοντας συστηματικά, χρησιμοποιώντας την απλοϊκή ρητορική της “κοινής λογικής” και καπηλεύοντας τον Ελληνικό πατριωτισμό του “όταν-εμείς-χτίζαμε-Παρθενώνες-εσείς-τρώγατε-βελανίδια”.
Αξιοποίησαν τεχνιέντως την κοινωνική ανασφάλεια που προκλήθηκε την περίοδο των “ισχνών αγελάδων”, ποντάροντας στην ξενοφοβία για να αποσπάσουν ψήφους.



                                                            φωτο απο JungleReport

Ο Μάκης Βορίδης συγκεκριμένα, ανέλαβε(κατόπιν Μιχαλολιάκου και μέχρι το 1990) Γενικός Γραμματέας της Νεολαίας της ΕΠΕΝ, του κόμματος που αποσκοπούσε να συγκεντρώσει τους νοσταλγούς των Απριλιανών (κατόπιν αποτυχίας των ΕΔΕ και “Εθνικής Παράταξης”) με ιδρυτή τον έγκλειστο στη φυλακή επικεφαλής της Χούντας των Συνταγματαρχών, Γεώργιο Παπαδόπουλο. ΤοΜάρτιο του ’85 διαγράφεται απο το φοιτητικό σύλλογο της Νομικής για φασιστική δράση. Δύο μήνες αργότερα κρατώντας ενα αυτοσχέδιο τσεκούρι συμμετέχει μαζί με άλλα μέλη της ΕΠΕΝ σε επίθεση εναντίον διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν για την “αστυνόμευση των Εξαρχείων και αστυνομική βία“. Το όνομα του φιγουράρει στο εξώφυλλο των ΝΕΩΝ της 13ης Μαίου 1985, με λεζάντα “Ωρα 10:45 – Επίθεση Φασιστών”.


Ένα χρόνο αργότερα η ΕΦΕΕ υποβάλει μήνυση εναντίον του για την αιματηρή επιδρομή ΕΠΕΝιτών σε φοιτητές της Νομικής με στιλέτα και λοστούς τον Απρίλιο του ’86, γεγονός που κατείγγειλαν σε ανακοινώσεις τους όλες οι φοιτητικές παρατάξεις, συμπεριλαμβανομένης της ΔΑΠ.


Το 1994 λαβαίνει μέρος το ιδρυτικό συνέδριο του “Ελληνικού Μετωπου” , κόμμα με ιδεολογική βάση στον ελληνικό εθνικισμό, απο στελέχη του ευρύτερου ακροδεξιού χώρου όπως ΕΝΕΚ, ΕΠΕΝ, Ελληνική Δύναμη κλπ. Μετά απο διαδικασίες ο Μάκης Βορίδης αναλαμβάνει πρόεδρος. Τρία χρόνια αργότερα τονΟκτώβριο του 1997, το Ελληνικό Μέτωπο διοργανώνει την “Ευρωπαϊκή Εθνικιστική Συνδιάσκεψη”, με την συμμετοχή του γαλλικού Front National του Jean Marie LePen που εκπροσωπήθηκε από τον Γενικό Γραμματέα του Καρλ Λανγκ και τον Ευρωβουλευτή Λε Ρασινέλ, του Φλαμανδικού Μπλοκ (Vlaams Blok) που εκπροσωπήθηκε από τον πρόεδρό του Frank Vanheke και του Ισπανικού Εθνικού Μετώπου (Frente Nacional) που εκπροσωπήθηκε από τον Κίκε Φαλκόν.


Το 2002 ο “Ιός” περιγράφει στο “λιφτινγκ της ελληνικής ακροδεξιάς

Σκηνή στην τηλεόραση του Antenna: η Ελλη Στάη απευθύνεται στον καλεσμένο της εκπομπής της Μάκη Βορίδη και τον χαρακτηρίζει ακροδεξιό. Αυτός δείχνει πειραγμένος και τη διαψεύδει με χαμόγελο: “Ποιος σας είπε ότι είμαι ακροδεξιός;” Η κ. Στάη ψελίζει αμήχανη: “Εγώ ξέρω ότι είσαστε ακροδεξιός”. Ο κ. Βορίδης, όμως, την αποστομώνει: “Από πού συμπεραίνετε ότι είμαι ακροδεξιός;” Η γνωστή δημοσιογράφος μένει εμβρόντητη. Οι συνεργάτες της δεν την είχαν προετοιμάσει γι’ αυτό το ενδεχόμενο. Και εκεί που οι τηλεθεατές γνώριζαν τον Βορίδη μόνο ως δικηγόρο της Γιούλης Μπάρκα, ξαφνικά διαπίστωσαν ότι πρόκειται για εκπρόσωπο μεγάλου και ανερχόμενου κόμματος, ισοδύναμου περίπου με το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Η πεποίθησή τους εδραιώνεται την επομένη, όταν εμφανίζεται και πάλι ο κ. Βορίδης, καλεσμένος αυτή τη φορά του Γιάννη Πρετεντέρη και του Mega, για να λύσει το πρόβλημα της “λαθρομετανάστευσης” στην Ελλάδα και να κατακεραυνώσει τον υπουργό Μακεδονίας Θράκης. Μάταια ο κ. Πασχαλίδης επισήμαινε ότι τα επιχειρήματα του συνομιλητή του απέβλεπαν απλά σε μια “διαχείριση του φόβου” και στη δαιμονοποίηση των μεταναστών. Ο κ. Βορίδης είχε την έμμεση υποστήριξη ή την ουδετερότητα του υπόλοιπου πάνελ.
Υπόθεση ΜΑΒΗ: χαρτογραφώντας τις διασυνδέσεις


10 Απριλίου 1994: ομάδα ένοπλων κουκουλοφόρων, προερχόμεων απο το ελληνικό έδαφος πραγματοποιούν επιδρομή σε αλβανικό στρατόπεδο νεοσυλλεκτων δίπλα στο βορειοηπειρωτικό χωριό Επισκοπή, σκοτώνοντας εν ψυχρώ έναν στρατιώτη κι έναν αξιωματικό, τραυματίζοντας βαριά άλλους 3, παίρνοντας έναν όμηρο ώς τα ελληνικά σύνορα κι “απαλλοτριώνοντας” μια δεκαπενταριά όπλα. Το ίδιο βράδυ, η εθνικιστική οργάνωση “Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου” (ΜΑΒΗ) διεκδίκησε το χτύπημα, στέλνοντας σχετική προκήρυξη στην “Ελευθεροτυπία“.


19 Μαρτίου 1995: Νυχτερινό μπλόκο της ΕΛ.ΑΣ. πραγματοποιεί έρευνα σε δυο οχήματα, ένα ΙΧ κι ένα φορτηγό, που κινούνταν στα ελληνοαλβανικά σύνορα, για να βρει -και να κατασχέσει- ένα πραγματικό οπλοστάσιο: 6 καλάσνικοφ με 878 σφαίρες, 2 πιστόλια “τοκάρεφ” με 42 σφαίρες, 1 φορητό ασύρματο, 1 ξιφολόγχη, δίκοπο μαχαίρι, κιάλια, στρατιωτικές στολές και μάλλινες κουκούλες. Οι 7 επιβάτες των δύο οχημάτων (ανάμεσά τους ο έφεδρος αξιωματικός Γ. Αναστασούλης κι ο πρώην αστυνομικός Απ. Καρβελάς) συλλαμβάνονται.


Σύμφωνα με δημοσίευμα του Ιου, ο επικεφαλής των κατηγορουμένων, Γ. Αναστασούλης, επικαλείται ως άλλοθι για την απουσία του από τη δολοφονική επίθεση της ΜΑΒΗ το ’94 , τη συμμετοχή του στο ιδρυτικό συνέδριο του “Ελληνικού Μετώπου”.


Στη δικογραφία ο Μάκης Βορίδης και ο Ανδρέας Μαρτίνος βεβαιώνουν την παρουσία του κατηγορούμενου στο ξενοδοχείο Ντιβάνι-Ζαφόλια, όπου και το συνέδριο του Ελληνικού Μετώπου. “Πράγματι ο Γ. Αναστασούλης παρεβρίσκετο τότε στο συνέδριο του ‘Ελληνικού Μετώπου“, μας δήλωσε ο Μ. Βορίδης (18.10.97). Οσο για το αν ο Αναστασούλης υπήρξε μάχιμο στέλεχος της φιλόδοξης οργάνωσης του, ο πρόεδρος Βορίδης τα μάσησε: “Δεν ξέρω. Δεν ξέρω καν αν ποτέ γράφτηκε στο κόμμα. Διότι, ξέρετε, στο ιδρυτικό συνέδριο άλλοι συμπλήρωναν και άλλοι ξέχναγαν να συμπληρώσουν τις αιτήσεις εγγραφής. Πάντως θέλω να δηλώσω ότι εμείς εκτιμούμε πολύ τον Γ. Αναστασούλη”.

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

ΦΕΥΓΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΟ ΤΟΜΑΡΙ ΤΟΥΣ, ΟΧΙ ΤΗ ΧΩΡΑ


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΑΡΟΥ  http://kepparou.blogspot.com/

Όταν έπρεπε να σώσουν τη χώρα, χτύπαγαν με μανία παλαμάκια. Ούρλιαζαν και έβριζαν μέσα στη βουλή. Έβγαζαν ανακοινώσεις, μέχρι και την τελευταία  ημέρα. 
 Τους μιλούσες για ανέργους και για φτώχεια και σου απαντούσαν για θυσίες που κάνει με τη θέληση του ο Ελληνικός λαός. 
  Έβλεπαν το αίμα και τα σύννεφα από χημικά στο κέντρο της Αθήνας, έβλεπαν τις απίστευτες για μια δημοκρατία εικόνες στη Κερατέα και ζητούσαν μεγαλύτερη επιβολή της τάξης!!!.
 Έβλεπαν την επέλαση των κρατικοδίαιτων εργολάβων, τη λεηλασία της κρατικής περιουσίας, την απαξίωση των θεσμών, την κατάλυση βασικών άρθρων του Συντάγματος,
 Άκουγαν την απελπισία από την κοινωνία, την  έβλεπαν, τους την έλεγαν στους δρόμους οι ίδιοι οι πολίτες.
 Ένοιωθαν την αγανάκτηση, την οργή. Κρύφτηκαν στα σπίτια τους, έβαλαν προστασία γύρω  τους να τους φυλάει. Και όμως ψήφιζαν το ένα νομοσχέδιο πίσω από το άλλο.
Χωρίς ντροπή και με τις κωλοτούμπες και τα παλαμάκια να διαδέχονται το  ένα το άλλο. 
  Κατακτήσεις για τις οποίες χύθηκε αίμα και χρειάστηκε ένας αιώνας για δώσουν ένα ασφαλές περιβάλλον διαβίωσης στους εργαζόμενους, εξαερώθηκαν με τη ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ συναίνεση.  
  Και ξαφνικά θυμήθηκαν την πατρίδα, το λαό, τη κοινωνία, το καθήκον τους.
 Λίγο αργά, αλλά πάντα με την ελπίδα ότι θα σώσουν το τομάρι τους.
 Κύριοι είναι απλό. Βγείτε στους δρόμους και εκεί θα σας πει ο λαός απευθείας τη γνώμη τους για όλους εσάς.  
                               ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ

ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΤΑ ΑΡ@#ΔΙΑ....ΤΩΡΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ